Η Παχυσαρκία αυξάνει τον κίνδυνο για Λιθίαση και Καρκίνους του Ουροποιητικού
Η παχυσαρκία έχει λάβει πλέον διαστάσεις πανδημίας στην Ελλάδα, με συνέπεια να έχει αυξηθεί επικίνδυνα τα τελευταία χρόνια και η εμφάνιση πολλών συνοδών προβλημάτων και παθήσεων που συνδέονται με το υπερβολικό βάρος, όπως η λιθίαση και οι καρκίνοι του ουροποιητικού συστήματος.
Η παχυσαρκία είναι η πάθηση που προκαλείται από την υπερβολική συσσώρευση λίπους στο σώμα, έχει δυσμενείς επιπτώσεις στην υγεία και οδηγεί σε μείωση του προσδόκιμου ζωής, ευνοεί την εμφάνιση μεγάλου αριθμού συνοδών παθήσεων. Είναι γνωστή η σύνδεση της παχυσαρκίας με την αρτηριακή υπέρταση, το σακχαρώδη διαβήτη και την άπνοια ύπνου. Ωστόσο, η παχυσαρκία αποτελεί παράγοντα που αυξάνει τον κίνδυνο και για άλλες, πολύ σοβαρές παθήσεις του ουροποιητικού συστήματος, όπως η λιθίαση και ο καρκίνος.
Η Λιθίαση προκύπτει όταν τα άλατα που αποβάλλονται από τα νεφρά σχηματίζουν κρυστάλλους που σταδιακά ενώνονται μεταξύ τους και δημιουργούν πέτρες. Η κατανάλωση αυξημένης ποσότητας ζωικού λευκώματος και ζωικού λίπους προδιαθέτει στη δημιουργία τέτοιων λίθων. Το ίδιο και η αυξημένη κατανάλωση αλατιού. Γενικά, τα άτομα με αυξημένο το δείκτη μαζας – σώματος (ΒΜΙ) και περίμετρο μέσης και ιδιαίτερα οι γυναίκες εμφανίζουν περισσότερο λίθους.
Παχυσαρκία και καρκίνος του νεφρού
Μελέτες αποδεικνύουν ότι η παχυσαρκία αποτελεί παράγοντα κινδύνου για το νεφροκυτταρικό καρκίνωμα (ΝΚΚ), ιδιαίτερα στις γυναίκες. H διαφορά αυτή, έχει αποδοθεί στο γεγονός, ότι οι γυναίκες, τείνουν να είναι περισσότερο παχύσαρκες, καθώς και σε ορμονικούς παράγοντες. Πρόσφατη έρευνα έδειξε ότι η αύξηση του δείκτη μάζας σώματος (Body Mass Index: BMI) κατά 5 μονάδες μπορεί να αυξήσει τον κίνδυνο για Νεφροκυτταρικό Καρκίνωμα κατά 24% στους άνδρες και 34% στις γυναίκες.
Ακόμη δεν έχει αποσαφηνιστεί πώς σχετίζεται η παχυσαρκία με το Νεφροκυτταρικό Καρκίνωμα. Οι στεροειδικές ορμόνες, για παράδειγμα, μπορεί να επηρεάζουν τον κυτταρικό πολλαπλασιασμό και την αύξηση των νεφρικών κυττάρων είτε με άμεση ενδοκρινή δράση μέσω ενεργοποίησης υποδοχέων ή ρύθμισης της συγκέντρωσής τους, είτε με παρακρινή δράση μέσω αυξητικών παραγόντων. Η παχυσαρκία, επιπρόσθετα, σχετίζεται με ενδοκρινικές διαταραχές, όπως η υπερινσουλιναιμία, η ανάπτυξη αντοχής στην ινσουλίνη & αυξημένα επίπεδα σωματομεδινών. Ειδικότερα, η ανακάλυψη ορμονών του λιπώδους ιστού, όπως η λεπτίνη και η αδιπονεκτίνη, με σύνθετη δράση στο μεταβολισμό, τον πολλαπλασιασμό και άλλες λειτουργίες του κυττάρου, έχουν ανοίξει νέους ερευνητικούς ορίζοντες για τη μελέτη του ρόλου της παχυσαρκίας στην αιτιοπαθογένεια του Νεφροκυτταρικού Καρκινώματος.
Tip2keep:Η παχυσαρκία θεωρείται παράγοντας κινδύνου, για τους καρκίνους του ουροποιητικού συστήματος, όπως ο καρκίνος του νεφρού. Ο τελευταίος θεωρείται νόσος των ενηλίκων της 6ης και 7ης δεκαετίας της ζωής, όμως, η συχνότητά του έχει αυξηθεί την τελευταία εικοσαετία και σε μικρότερες ηλικίες, παράλληλα με τη διάδοση του καπνίσματος και την έξαρση της παχυσαρκίας σε νεαρότερα άτομα.
Τόσο η λιθίαση όσο και οι καρκίνοι του ουροποιητικού συστήματος, αποτελούν επικίνδυνες παθήσεις για την αντιμετώπιση των οποίων, όπως άλλωστε και της νοσογόνου παχυσαρκίας, απαιτείται χειρουργείο.
Μέχρι πρότινος, η αντιμετώπιση της λιθίασης και των καρκίνων του ουροποιητικού συστήματος ήταν δύσκολη και επίπονη για τον ασθενή.Η εξέλιξη της ιατρικής τεχνολογίας έχει καταστήσει την ανοικτή χειρουργική προσπέλαση στους απαρχαιωμένη και πλέον συστήνεται η επιλογή ελάχιστα επεμβατικών μεθόδων με τη χρήση εξοπλισμού υψηλής τεχνολογίας, όπως τα ιατρικά laser και το ρομποτικό χειρουργικό σύστημα da Vinci.*
Σημείωση: *Η ρομποτική αυτή μέθοδος πραγματοποιείται με επιτυχία σε ελάχιστα νοσοκομεία παγκοσμίως. Στην Ελλάδα εφαρμόζεται ήδη από το 2006.
Παχυσαρκία και Καρκίνος του Προστάτη
Σύμφωνα με νεότερες έρευνες, παχυσαρκία και συσσώρευση λίπους στην περιοχή της κοιλιάς, συνδέονται με αυξημένο κίνδυνο θανάτου από καρκίνο του προστάτη.
Ειδικότερα, αύξηση 5 % στο συνολικό ποσοστό σωματικού λίπους αύξησε τον κίνδυνο θανάτου από καρκίνο του προστάτη κατά 3 %, ενώ αύξηση 5 μονάδων στο δείκτη μάζας σώματος αύξησε τον κίνδυνο κατά 10 %. Μία αύξηση 10 εκατοστών στην περιφέρεια της μέσης αντιστοιχούσε με αύξηση πιθανοτήτων της τάξης του 7 %.
Τα αποτελέσματα της έρευνας είναι σημαντικά, διότι το βάρος του σώματος είναι ένας παράγοντας κινδύνου για καρκίνο προστάτη που δύναται να ελεγχθεί, εν αντιθέσει με έτερους παράγοντες κινδύνου, όπως η ηλικία, το οικογενειακό ιστορικό και η αφρικανική εθνότητα.
